Kemik Rejenerasyonunun Histolojik ve Histomorfometrik Değerlendirilmesi

Nanocrystalline hydroxyapatite ve Dondurularak Kurrutulmuş İnsan kemik Grefti Kullanılarak Kemik Rejenerasyonunun Histolojik ve Histomorfometrik Değerlendirilmesi: Tavşanlarda Deneysel Bir Çalışma

 

Özet:

Amaç: kemik rejenerasyonu periodontal tedavisinde ve implant diş hekimliğinde önemli bir konudur. Bu doğrultuda çeşitli biyomateryaller ve cerrahi teknikleri kullanılmıştır. Çalışmanın amacı tavşanın kalvarial kemik defektlerinin rejenerasyonunda histolojik ve histomorfometrik değerlendirme yardımıyla Nanocrystalline hydroxyapatite ve dondurularak kurutulmuş insan kemik grefti (FDBG)’ nin etkilerini karşılaştırmaktır.

Yöntemler: Bu deneysel çalışmada, 16 tane Yeni Zelanda beyaz tavşanın kalvariasında 8mm çapında üç benzer defekt oluşturulmuş. İki defekt FDBG ve Nanocrystalline hydroxyapatite silika jel ile doldurulmuş,diğeri ise kontrol (izleyici) olarak belirlenip dolsurulmamıştır. Tüm defektler kollajen membran ile kapatılmış. İyileşme döneminde iki hayvan ölmüştür. Böylece 14 tavşan iki gruba ayrılmış. Yarısına 6 haftalık iyileşmenin ardından, diğer yarısına ise 12 hafta sonra ötenazi uygulanmış. Örnekler şu değişkenleri değerlendirme için histokojik ve histomorfometrik incelemelere tabi tutulmuş: ossifikasyon yüzdesi ve geriye kalan greft materyali, inflamasyon skoru, kemik oluşum modelleri ve yeni oluşan kemiğin türü.

Elde edilenler: 6 hafta sonunda yeni kemik oluşum yüzdesi FDBG, Nanobone ile doldurulmuş defektlerde ve kontrol grubunda sırasıyla 85/7 ± 22/14، 91/6 ± 57/21 ve 07/10 ± 54/20 idi. Bu değerler 12 haftalık örneklerde sırasıyla yüzde 27.54 ± 20.19، 23.86 ± 6.27 ve 26.48 ± 14.18 oldu ve gruplar arasında kemik oluşumu miktarında görülen fark anlamlı değildi. İnfilamasyon dikkate alınırsa, kontrol grubu ve Nano Bone ’da, 6 haftalık iyileşme aşamasında FDBG ’ye kıyasla daha az gösterildi. (P:04/0) Ancak bu farklılık 12 haftalık numunelerde görülmedi.

Sonuç: Bu deneysel çalışmanın sonuçlarına göre Kish Doku Yenilenme Şirketi tarafından üretilen hem NanoBone hem de FDBG örnekleri yeni kemik oluşumu üzerine benzer etki göstermiştir.

Anahtar kelimeler: biyouyumlu materyaller, kemik rejenerasyonu, infilamasyon, osteogenez, hayvansal modeller.

Makalenin orjinalini indirmek için Google’da şu kodu arayın:

DOI 10.1007/s00056-016-0067-8

 

Histologic and histomorphometric evaluation of bone regeneration using nano-crystalline hydroxyapatite and human freeze-dried bone graft

An experimental study in rabbit

 

Rokhsareh Sadeghi1, Mohammad Najafi2, Hassan Semyari1, Fatemeh Mashhadiabbas3

 

 

¹ Department of Periodontics, Faculty of Dentistry, Shahed University, 37, Italia St., Vesal Ave., Tehran 1417755351, Iran

² Department of Periodontics, Faculty of Dentistry, Golestan University of Medical Sciences, Gorgan, Golestan, Iran

³ Department of Oral and Maxillofacial Pathology, Faculty of Dentistry, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran

 

 

Abstract

Purpose: Bone regeneration is an important concern in periodontal treatment and implant dentistry. Different biomaterials and surgical techniques have been used for this purpose. The aim of the present study was to compare the effect of nanocrystalline hydroxyapatite and human freeze-dried bone graft (FDBG) in regeneration of rabbit calvarium bony defects by histologic and histomorphometric evaluation.

Methods: In this experimental study, three similar defects, measuring 8 mm in diameter, were created in the calvaria of 16 white New Zealand rabbits. Two defects were filled with FDBG and nanocrystalline hydroxyapatite silica gel, while the other one remained unfilled to be considered as control. All the defects were covered with collagen membranes. During the healing period, two animals perished; so 14 rabbits were divided into two groups: half of them were euthanized after 6 weeks of healing and the other half after 12 weeks. The specimens were subjected to histologic and histomorphometric examinations for assessment of the following variables: percentage of bone formation and residual graft material, inflammation scores, patterns of bone formation and type of newly formed bone.

Results: The percentages of new bone formation after 6 weeks were 14.22 ± 7.85, 21.57 ± 6.91, and 20.54 ± 10.07% in FDBG, NanoBone, and control defects. These values were 27.54 ± 20.19, 23.86 ± 6.27, and 26.48 ± 14.18% in 12-week specimens, respectively. No significant differences were found in the amount of bone formation between the groups. With regard to inflammation, the control and NanoBone groups showed significantly less inflammation compared to FDBG at the 6-week healing phase (P = 0.04); this difference was not significant in the 12-week specimens.

Conclusions: Based on the results of this experimental study, both NanoBone and FDBG exhibited a similar effect on bone formation.

 

Keywords: Biocompatible materials, Bone regeneration, Inflammation, Osteogenesis, Animal models

 

For full text, search this:  DOI 10.1007/s00056-016-0067-8